"Się było hen wysoko, a spadało się pięknie
Szkoda tylko, że nie było stać nas na więcej."

Evo... Długo czekałem, długo zwlekałem,
Nie mam prawa chcieć wiele, już nie tym razem.
Bądź bezpieczna, szczęśliwa, uważaj na siebie,
Kiedyś ujrzysz mnie raz jeszcze, w snach, w gwieździe na niebie.


Gdy wiatr znów da mi znać, by rozwinąć skrzydła,
Najpierw dam sobie odpocząć, rozpalę kadzidła.

Gdybym znów leciał na nich, znów nieuważnie,
Panie! Zabierz mi je, nie chcę tej roli straszydła!
Nie chcę więcej błędów, niech będzie mi już raźniej,
Evo! Przebacz mi, proszę, niech gniew zacznie przekwitać!



"A kiedy światło zawita u mnie na dobre,
Zniszczę demony i do nich pójdę na pogrzeb.

A gdy opadną emocje, to stanę z boku
Odpalę szluga i poczekam, aż opadnie popiół.
I może w końcu znajdę jakieś fajne lokum
Albo znajdę fajna pannę, co jej zajmę pokój."


Potrafię latać, ale strach latać, wiesz?
A nie chcę znowu spłynąć razem z deszczem.

Potrafię latać, lecz nie chcę latać,
Chcę z ziemi patrzeć w gwiazdy, na Ciebie czekać.