Wilk - 30 Marzec 2016, 17:24 Anonymous - 13 Kwiecień 2016, 21:51 Iskra - 14 Kwiecień 2016, 10:18 Ray LaMontagne - Be Here Now Dyster - 15 Kwiecień 2016, 00:14 1 Hour of Forest Music Anonymous - 18 Kwiecień 2016, 22:20 Lindsey Stirling - Dragon Age Dyster - 18 Kwiecień 2016, 23:15 Kárpátia - Esküszünk, mi székelyek Anonymous - 3 Maj 2016, 00:16 Melanie Martinez - Mad Hatter Anonymous - 3 Maj 2016, 09:34 Ghost Town - You're so creepy Oleander - 7 Maj 2016, 21:18 Melanie Martinez – Dead To Me Anonymous - 10 Maj 2016, 10:45 Rammstein - Rosenrot Anonymous - 16 Maj 2016, 20:53 TANKCSAPDA - KÖPÖK RÁTOK Iskra - 17 Maj 2016, 22:33 Bright - Echosmith and Lindsey Stirling Anonymous - 18 Maj 2016, 18:20 Karolina Warchoł - Ta melodia gra we mnie Alkis - 18 Maj 2016, 23:18 Jakucka ballada myśliwska - Łajka (prawdopodobnie napisana w 1837) Gdyby ktoś nie znał rosyjskiego a chciałby wiedzieć o czym mowa to wstawiam tłumaczenie (wykonane na szybko zatem zapewne z błędami :D) : Cicho padał puszysty śnieg I wychodząc w tajgę Brał na łowy ze sobą człowiek Swojego ukochanego psa - łajkę Szykowali się do starcia z niedźwiedziem Być może w nierównej walce A wszystko pokrywał śnieg puszysty i biały Leżąc przed nimi w tajdze Pies wyczuł barłóg niedźwiedzia Myśliwy przygotowywał broń Lecz przebiegł zwierz podkradł się od tyłu I z tyłu napadł na niego. Broń przełamana i nie może dosięgnąć noża I krew błysnęła z boku Pies doskoczył, wczepił się i nie puszcza W śmiertelnym zacisku szczęk Chwilę pies człowiekowi podarował Na śniegu mokrym od krwi On widział jak człowiek wbił nóż W gardło wrogiemu niedźwiedziowi Policzki drapał kujący śnieg I ręce mroził mróz Pies we krwi i w krwi człowiek A do domu aż czterdzieści wiorst (około 42 kilometry) Właściciel wstał ale pies nie może Nie podniósł go na rekach Właściciel odszedł, odszedł nie widząc łez w psich oczach Pies patrzył w ślad za właścicielem Być może wróci i go zabierze Lecz w oddali tylko biały śnieg I zamieć śpiewa pieśń. Lecz czas wartko płynął w swym biegu Przeczekawszy zamieć, Zdjąwszy zasłony białych bandaży Człowiek wyruszył w tajgę. Zaprzęgając konie zobaczył Że na mokrym od krwi śniegu Pies przy domu nieruchomo leżał Z raną wyszarpaną w boku. Właściciel pochylił się, chciał go pogłaskać Lecz pies do skoku był gotowy Pies doskoczył, wczepił się i nie puszcza W śmiertelnym zacisku szczęk Twarz drapał kujący śnieg I ręce mroził mróz Pies we krwi i człowiek we krwi A do domu tylko kilka kroków I tak oni obaj legli przy domu Na mokrym od krwi śniegu I nigdy już nie pójdą razem Polować na niedźwiedzia w tajdze Cicho padał puszysty śnieg I echo głosiło po tajdze Prawa tajgi są surowe dla tego Kto przyjaciela zostawi w potrzebie. Charles - 22 Maj 2016, 10:26 Republika - Śmierć w Bikini |
||||||
