Nie minęło zbyt wiele czasu od rozpoczęcia działalności AKSO, a po całej Otchłani rozniosła się wieść o tajemniczej mgle, w której znikają statki. Czytaj więcej...
Karciana Szajka została przejęta. Nowa władza obiecuje wielkie zmiany i całkowitą reorganizację ugrupowania. Pilnie poszukiwani są nowi członkowie. Czytaj więcej...
Spectrofobia pilnie potrzebuje rąk do pracy! Możecie nam pomóc zgłaszając się na Mistrzów Gry oraz Moderatorów.
Zapraszamy do zapoznania się z Uśrednionym Przelicznikiem Waluty. Mamy nadzieję, że przybliży on nieco realia Krainy Luster i Szkarłatnej Otchłani.
Zimowa Liga Wyzwań Fabularnych nadeszła. Ponownie zapraszamy też na Wieści z Trzech Światów - kanoniczne zdarzenia z okolic Lustra i Glasville. Strzeżcie się mrocznych kopuł Czarnodnia i nieznanego wirusa!
W Kompendium pojawił się chronologiczny zapis przebiegu I wojny pomiędzy Ludźmi i KL. Zainteresowanych zapraszamy do lektury.
Drodzy Gracze, uważajcie z nadawaniem swoim postaciom chorób psychicznych, takich jak schizofrenia czy rozdwojenie jaźni (i wiele innych). Pamiętajcie, że nie są one tylko ładnym dodatkiem ubarwiającym postać, a sporym obciążeniem i MG może wykorzystać je przeciwko Wam na fabule. Radzimy więc dwa razy się zastanowić, zanim zdecydujecie się na takie posunięcie.
Pilnie poszukujemy Moderatorów i Mistrzów Gry. Jeżeli ktoś rozważa zgłoszenie się, niech czym prędzej napisze w odpowiednim temacie (linki podane w polu Warte uwagi).
***
Drodzy użytkownicy z multikontami!
Administracja prosi, by wszystkie postaci odwiedzać systematycznie. Jeżeli nie jest się w stanie pisać wszystkimi na fabule, to chociaż raz na parę dni posta w Hyde Park.
Ponieważ cierpimy na deficyt Ludzi, każda postać tej rasy otrzyma na start magiczny przedmiot. Jaki to będzie upominek, zależy od jakości Karty Postaci.
Wysłany: 15 Grudzień 2010, 18:50 Krótka historia Any
Dni płyną jeden za drugim, niczym się nie różniąc..
Mimoza. Kwiat hodowany pod kloszem, z dala od innych, słaby, delikatny, byle powiew postrąca mu płatki, przygnie do ziemi. Tak, właśnie z taką rośliną można by utożsamiać Anę. Drobna, hodowana przez szesnaście lat swojego życia w szpitalnym łóżku. Taka się urodziła. Chora. Zostawiono ją właśnie tu, w szpitalu, jako wybrakowany twór, ułomną, niechcianą istotę a jednak… Dziecko. Zaraz po porodzie wydało się że dziewczynka nie jest zdrowa. Jest wręcz chorobliwa. Słaba. Długo nie pożyje. Więc jak mimozę, trzymano ją pod kloszem przez kilka lat. Rosła, rozwijała się, ale nie tak jak zdrowe, normalne dzieci. Drobna, słabiutka, wiele czasu minęło nim nauczyła się raczkować, poruszać. Gdy osoby w jej wieku od lat biegały, ona uczyła się stawiać pierwsze korki. W sumie do dziś nie chodzi zbyt sprawnie. Jej chód jest ostrożny, niestabilny i chwiejny jakby miała zaraz upaść. Zawsze jej postura zdradzała brak zdrowia, chorobę tkwiącą głęboko pod skórą. Spodziewano się że umrze w wieku ośmiu, może dziesięciu lat.
Tak się nie stało. Dalej hodowano ją w szpitalu, z przymusu, z obowiązku który nie pozwala zostawić człowieka bez opieki. Ale tylko z obowiązku, nie było w tym żadnych uczuć. Pielęgniarki z zimnymi spojrzeniami zmieniały pościel, lekarz obojętnie przepisywał to nowe lekarstwa. Pacjent jak każdy inny. Zawsze w jej pokoju stoi rozmaita aparatura gdyż lekarze zawsze mogą coś spaprać z jej płucami bądź wątrobą. Ana jest bardzo chora, choć nikt jej nie powiedział na co. Bywały dni gdy czuła się silniejsza, sama chodziła po szpitalu. Często bywało gorzej gdy każdy krok był okropnym wyzwaniem, wtedy lądowała na wózku. Niekiedy nie mogła nawet podnieść się z łóżka. Wtedy podłączano kroplówkę i przez tydzień nikt do niej nie przychodził, bo po co? Jest karmiona dożylnie, z głodu nie zginie… Od dłuższego czasu czuła się lepiej. Jej stan zdrowia poprawił się wystarczająco by lekarze pozwalali jej wychodzić ze szpitala. Na początku ktoś zawsze z nią chodził. Potem były już tylko indywidualne wyprawy, z jakże różnorodnym ekwipunkiem zawierającym lekarstwa, ot, tak na wszelki wypadek. Mimo że w pewien sposób stała się samodzielna, wciąż czuje kajdany u rąk, nie potrafi odezwać się do nikogo. Unika ludzi, choć tak ją do nich ciągnie…
Samotnie spędza czas . Może nie do końca. Często, kiedy śni się jej coś złego, kiedy budzi się zlana potem, z łzami w oczach ma wrażenie.. Że ktoś przy niej był. Możliwe że jakiś Cień upodobał sobie jej mary senne, o czym nie miała pojęcia. Może po prostu to jeszcze resztki koszmarów nakładają się na wystarczająco ponurą rzeczywistość.. Ana marzy by wyjść na ulicę tak jak inni ludzie. By znaleźć się gdzieś daleko od więzienia, od tabletek i zastrzyków, smutnych ludzi dookoła. Jest więźniem własnej choroby. Śni się jej czasem że jest bardzo, bardzo daleko gdzie nikt jej nie znajdzie i jest szczęśliwa. Ale koszmary są tu rutyną, bo budzi się i znów… Jest w koszmarze.
Podobno gdzieś jest niezwykła, magiczna kraina. Chciałabym się tam znaleźć. Choćby i na chwilę.
Nie możesz pisać nowych tematów Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Forum chronione jest prawami autorskimi! Zakaz kopiowania i rozpowszechniania całości bądź części forum bez zgody jego twórców. Dotyczy także kodów graficznych!
