Imię:
Z łatwością je poznasz - istotce brak jest powodów do ukrywania swojego miana. Choć często przypomina jej o przykrej przyszłości i o tym, który spowodował smutek na bladej buźce, nigdy nie rozważała zmiany imienia Primrose na jakiekolwiek inne. Przyzwyczajenie czy sentyment?
Nazwisko:
Jeśli zapytasz o takowe, odpowie. Jeśli nie, przemilczy sprawę, przedstawiając tylko imię. W razie potrzeby używa nazwiska Heaster, podając się za żonę swojego zmarłego stwórcy. Wmawia sobie, że powodem jest zwykły kaprys. A jak brzmi prawda? Tego nie wie nikt.
Pseudonim:
"Nazywaj mnie jak chcesz, byleby dobrze brzmiało" - rzekłaby, gdyby została zapytana o pseudonim. Jak już zostało wspomniane, nie próbuje się ukrywać, więc i fałszywe imię jej niepotrzebne. Czasem jedynie przedstawia się jako Prim.
Wiek:
Patrząc na Primrose, możesz stwierdzić, że wygląda na maksymalnie osiemnaście lat, a i to jest dosyć naciąganym wynikiem. W rzeczywistości jednak dochodzi do swojej pierwszej setki wiosen.
Rasa:
"Ze snu powstałaś, w sen się obrócisz" - mógłbyś rzec. Może naprawdę Senne Zjawy, do których Prim należy, po śmierci zamieniają się w nowe sny? Brzmi to trochę jak reinkarnacja, prawda?
Ranga:
Skóra o fakturze kartki to dowodzi - jest Dziełem Sztuki, Abstrakcją. Wyśniona przez kiepskiego malarza, ale zawsze malarza.
Miejsce zamieszkania:
Primrose zyskała życie w Krainie Snów, tam też spędziła jego większą część. Teraz podróżuje po wszystkich światach, niewielkie gniazdko uwiła sobie jednak w Krainie Luster.
Moce:
♦ Uśpienie - Prim potrafi zmaterializować na swoich dłoniach kupkę pyłu o srebrnym kolorze. Kiedy Zjawa delikatnie dmuchnie w proszek, bardzo szybko dociera on do nozdrzy wybranego celu, by niczym usypiający gaz zabrać go w objęcia Morfeusza. Jeśli ofiara jest pobudzona, ma możliwość co najwyżej uspokoić ją i sprawić, że będzie odrobinę ospała. Można uchronić się przed działaniem mocy, zatykając nos, jednakże dym powstały z prochu unosi się przez dłuższy czas, więc ciężko jest tyle wytrzymać.
♦ Oślepienie - drugą mocą jest przywołanie proszku działającego na podobnych zasadach, co poprzedni. Ma jednak ciemnoszare, prawie czarne zabarwienie i zmierza w kierunku oczu celu, by odebrać mu na krótki czas zmysł wzroku. Jeśli ktoś nałoży okulary ochronne (nie przeciwsłoneczne lub korekcyjne) lub w inny sposób osłoni się przed pyłem, moc nie zadziała. Ochrony nie daje jednak zaciśnięcie powiek lub chwilowe zasłonięcie się dłońmi.
+ moc rangowa - ożywianie rysunków - tylko przedmiotów martwych i małych istot żywych; na 3 posty, potem 2 posty przerwy
Ograniczenia mocy pozostawiam sprawdzającemu. :3
Umiejętności:
♦ Rzucanie nożami - wiele lat temu w Świecie Ludzi przypadkiem trafiła na noże przeznaczone do rzucania. Zabrała je do snu swojego stwórcy, który wyjaśnił jej, w jakim celu są używane. W wolnych chwilach ćwiczyła posługiwanie się nimi i nabierała w tym coraz większej wprawy. Aktualnie jest w stanie trafić cel oddalony o maksymalnie dziesięć metrów, a i to przy dobrych warunkach oraz odrobinie szczęścia. Z reguły stawia sobie niższą poprzeczkę. Jej rzutom zwykle nie umykają również ruchome obiekty.
♦ Szybka analiza sytuacji - Primrose w razie potrzeby potrafi nieco przyśpieszyć swoje myślenie, by jak najszybciej zebrać informacje o otoczeniu i wykorzystać je w odpowiedni sposób - zależnie od sytuacji. Nie jest to nic nadnaturalnego i wciąż wymaga pewnej ilości czasu, ale w razie zagrożenia Senna Zjawa ma nieco większe szanse na wyratowanie się.
♦ Aktorstwo - dziewczyna jest również dobrą aktorką, w swoją grę włącza zmianę tonu głosu, mimikę, a także ruchy ciała. Nie występuje co prawda na scenie, ale zdarza jej się odgrywać wymyśloną rolę w samotności, dla praktyki. Najczęściej jednak używa umiejętności w codziennym życiu - udaje kogoś, kim nie jest, by osłonić się przed ukazaniem swojego prawdziwego charakteru, co oznacza dla niej pozwolenie na zadanie ciosu.
Charakter:
Raz już straciła sens życia - nie chce przeżyć tego ponownie.
Primrose doświadczyła swego rodzaju zdrady ze strony stwórcy. Jej serce zostało złamane, przez co teraz buduje wokół niego barierę. Ze strachu przed ponownym cierpieniem nie ma zamiaru ryzykować, wpuszczając kogoś do środka. Nawet, jeśli obiecuje on posklejanie narządu. Istota stara się separować od innych - uważa, że dzięki temu nie zostanie zraniona. Nie chodzi tu o nałożenie chłodnej maski i próby obrażenia każdej osoby, która tylko nawiąże z nią kontakt. Nie stroni przecież od towarzystwa, nadal chętnie poznając różne rasy i ich zwyczaje, a odkrywanie nowych zakątków pozwala jej oderwać się od myślenia o przykrej przyszłości. Z powstających wspomnień stara się uszyć zasłonę, którą przykryje okno ukazujące jej dawne smutki. Jest to działanie skuteczne jedynie na moment, ponieważ nawet delikatny wiatr potrafi na nowo odsłonić otwór.
Jej separacja polega na dopuszczaniu innych tylko do swojej zewnętrznej części. Panicznie boi się ukazywania przed kimś prawdziwej siebie. Kiedy zaczyna udawać kogoś innego, nabiera większej pewności i chwilowo zagłusza dręczące ją wyrzuty sumienia, z którymi do dziś sobie nie radzi, na zmianę obwiniając się za śmierć stwórcy lub przeżywając ataki gniewu po jakiejkolwiek myśli o nim. Z reguły zakłada szeroko uśmiechniętą maskę figlarnej Zjawy Sennej, która jest doświadczoną poszukiwaczką przygód. Żarty i śmiechy to żywioł tej postaci. Często zmyśla swoje przeżycia i traktuje niektóre osoby nieco protekcjonalnie. Nie robi tego jednak złośliwie, ponieważ szukanie wrogów nie należy do zainteresowań Prim. Rolę wesołka odgrywa doskonale podczas tych spokojniejszych dni. Udawanie kogoś wyjątkowo energicznego rzeczywiście dodaje Primrose sił oszczędzanych w oczekiwaniu na gorsze czasy. A takie nadchodzą często i niespodziewanie.
Poranki u Sennej Zjawy dzielą się na dwa rodzaje - te dobre i te złe. Kiedy są dobre, jest ona gotowa odgrywać kolejne wymyślone przez siebie role, zbierając siły i poznając świat, by pewnego dnia wreszcie odnaleźć sens życia. Gdy jednak czarne chmury zbierają się nad Prim, nie ma co spodziewać się, że będzie chciała w ogóle wyjść ze swojej kryjówki. Jej oczy wypełnia spojrzenie pełne bólu i smutku, a same ruchy istoty wydają się być spowolnione, jak gdyby była obciążona kulami. Podczas takich dni wspomina całe swoje życie, szczególną uwagę przykładając do negatywnych momentów, choćby opuszczenia stwórcy. Nie odnajdzie się rada na jej cierpienie, dopóki sama Primrose nie zda sobie sprawy, że postępując w wybrany sposób nie uwolni się od przeszłości.
A może znajdzie się coś lub ktoś, kto da jej to do zrozumienia?
Wygląd zewnętrzny:
Pierwszą rzeczą, jaka przyciąga uwagę u Primrose, jest jej cera. Nie chodzi tu wyłącznie o nienaturalnie bladą karnację, lecz o fakturę - po dotknięciu odnosi się wrażenie przesuwania palcami po kartce papieru. To nie jedyna wyjątkowa cecha Sennej Zjawy, ale o tym później. Skóra okrywa drobne ciało mierzące około sto sześćdziesiąt sześć centymetrów, czyli przeciętnie wysokie. Figura pozostawia odrobinę do życzenia, jeśli chodzi o pośladki - wyobraźnia stwórcy istoty nie popisała się w tej kwestii. Nie jest jednak tragicznie. Ku zadowoleniu Prim, posiada ona całkiem długie nogi - wynagradza jej to fakt, że nie do końca ma na czym siedzieć. Widać wcięcie w talii, wyżej znajduje się niezbyt obfity, a jednocześnie niemały biust. Pod względem sylwetki istota jest więc przeciętna.
Przejdźmy do bardziej interesującej części - twarzy. Ma owalny kształt ozdabiany przez delikatnie zadarty nos i drobne usta. Najważniejszą część stanowią jednak oczy o nienaturalnie soczystym, zielonym kolorze. Są dosyć duże, co nie ukrywa niestety delikatnie widocznych cieni pod nimi. Nie są zauważalne na pierwszy rzut oka, ale da się je łatwo dostrzec. Cóż, taki los. Największą dumę Primrose stanowią długie, białe włosy sięgające istotce do pasa. Z reguły stroni od związywania ich.
Najczęstszym ubiorem Sennej Zjawy są jasne, zwiewne sukienki. W połączeniu z nimi Prim wygląda nieco jak eteryczna istotka. Od czasu do czasu lubi jednak włożyć na siebie coś mniej dziewczęcego, szczególnie podczas zwiedzania trudniejszych terenów - na przykład podwinięte spodnie, koszula i lekki płaszcz albo peleryna. Bo dlaczego nie?
|
