[Tyk]

11.11.1993 r.
Z tajnej placówki organizacji MORIA położonej nieopodal Glassville zbiegł obiekt określany w dokumentach jako Eksperyment 13. Wiedza, którą posiadał ze względu na jego niezwykle rozwinięte zdolności poznawcze oraz zajmowane uprzednio stanowisko w Krainie Luster sprawiły, że priorytetem dla MORII stało się złapanie zbiega. Jeszcze tego samego dnia wieczorem rozesłano dostępnych w placówce żołnierzy na poszukiwania, angażując także lokalne siły policyjne - które sądziły, że poszukują osoby chorej psychicznie.
17.12.1993 r.
Pomimo poszukiwań trwających ponad miesiąc nie udało się zlokalizować Eksperymentu 13. Za pomocą jednego ze zwiadowców ustalono, że uciekinier był widziany w Malinowym Lesie i według zebranych danych kierował się do miasteczka, którym niegdyś rządził jako burmistrz. Do Krainy Luster wysłano oddział specjalny liczący siedem osób, który miał unieszkodliwić zbiega.
21.12.1993 r.
Oddział dotarł do miasteczka Pęknięty Imbryk. Po wstępnym rozpoznaniu ustalił, że Eksperyment 13 przebywa w swoim dawnym domu i postanowił zaatakować po zmroku by możliwie niepostrzeżenie wykonać misje.
22.12.1993 r.
Około godziny 3:14 według zegarków noszonych przez żołnierzy MORII rozpoczął się atak. Wbrew jednak przewidywaniom cel był przygotowany i zastawił liczne pułapki, korzystając przy tym z pomocy lokalnej społeczności i ich magicznych zdolności. Po krótkiej walce o 3:32 pozostała przy życiu trójka członków MORII wycofała się do Malinowego Lasu.
03.01.1994 r.
W związku z utratą kontaktu z oddziałem specjalnym zebrano Batalion Ekspedycyjny liczący 600 żołnierzy, 200 naukowców i 300 innych osób. Siły MORII wyruszyły i utworzyły placówkę wypadową nieopodal Karminowych Wrót.
04.01.1994 r.
Batalion ruszył dalej, zostawiając tylko garstkę ludzi w placówce. Wkroczył na teren Krainy Luster i od razu skierował się w stronę Malinowego lasu. Rozkazy były jasne: Odnaleźć żołnierzy lub ustalić co się z nimi stało oraz zlikwidować Eksperyment 13. Pierwszego dnia nie napotkano większego oporu.
09.01.1994 r.
Zwiadowcy 2 kompanii dotarli na skraj lasu. Widzieli wyraźnie Pęknięty Imbryk i zajęli pozycję czekając na resztę sił, które nadeszły wieczorem. Powstrzymano się jednak z atakiem.
10.01.1994 r.
O świcie 300 żołnierzy MORII zaatakowało miasteczko, całkowicie zaskakując mieszkańców. Wielu mieszkańców wzięto do niewoli i od razu pod eskortą 4 plutonu 1 kompanii odeskortowano ich do Świata Ludzi. Większość - ze względu na próbę stawiania oporu została zabita. Udało się ustalić - przez przesłuchanie jeńców - że Eksperyment 13 zbiegł szukać pomocy a także prawdopodobnie będzie przebywał w Mieście Lalek. Dalsze przesłuchania pozwoliły ustalić właściwy kierunek marszu.
14.01.1994 r.
2 kompania została zaatakowana przez lokalnego możnowładcę. Dzięki jednak sprawnemu dowodzeniu i szybkiej reakcji dowództwa udało się odeprzeć atak Upiornego i około 30 osób z jego świty. Straty po stronie MORII były minimalne.
27.01.1994 r.
Ekspedycja natrafiła na nieoczekiwane problemy. Po tym jak zarekwirowano jedzenie z jednej z wiosek, żeby uzupełnić zapasy, kilku żołnierzy zaczęło się dziwnie czuć. U niektórych stwierdzono nawet powstanie dziwnych narośli na plecach. Ich usunięcie nic nie dawało. Zakażonych wysłano na kwarantannę do Pękniętego Imbryka gdzie mieścił się sztab 1 kompanii oraz polowe laboratorium badawcze.
30.01.1994 r.
2 kompania porusza się niezwykle wolno. Lokalni nie atakują, jednak bardzo często widać, że działają w okolicach unikając jednak otwartego starcia. Nie ustalono jak z dużymi siłami żołnierze MORII mają do czynienia. Co więcej generał Ribenhaus dowodzący 2 kompanią nie wiedział o tym, że idzie prosto w pułapkę. Kilka dni wcześniej władze Miasta Lalek podjęły decyzję o utworzeniu Armii Marionetek.
17.02.1994 r.
Doszło do pierwszej bitwy tej wojny. Armia Marionetek zastawiła pułapkę na maszerujących drogą żołnierzy MORII. Ukryte za piernikami Marionetki zaatakowały niespodziewanie zmuszając Ludzi do odwrotu. Kule były przeciwko nim wyjątkowo nieskuteczne. Dzięki jednak zorganizowanemu dowodzeniu 2 Kompania wycofała się i zajęła pozycje na wzgórzu, wykorzystując chwilowy rozejm na ich silne umocnienie. Dowódcy Armii Marionetek starym zwyczajem chcieli wyperswadować najeźdźcy atakowanie ich ziem. Ribenhaus odmówił jednak ufając, że teraz - gdy jego ludzie nie są atakowani z zaskoczenia - bez problemu wygra z nieposiadającymi nowoczesnej broni palnej siłami wroga.
18.02.1994 r.
Dowództwo Armii Marionetek postanowiło wysłać najliczniejszych żołnierzy - Marionetki - do pierwszej linii ataku na umocnione pozycje. Pomimo zwycięstwa i niemal całkowitej rzezi 2 kompanii wiele Marionetek „zginęło” za sprawą granatów czy zmasowanego ostrzału z broni palnej. Część Marionetek miała za złe swoim panom, że zostały wysłane na pewną śmierć jak mięso armatnie. Resztki drugiej kompanii, garstka niespełna 30 osób wycofało się.
19.02.1994 r.
Marionetki odmówiły dalszej walki jeżeli nie zagwarantuje się poszanowania dla ich życia oraz za udział w wojnie nie będą otrzymywać zapłaty w postaci medali, stopni i innych honorów, które posiadali Marionetkarze i inni żołnierze w Armii. Pozwoliło to resztkom 2 kompanii zebranie się i wycofanie w stronę Pękniętego Imbryka.
20.02.1994 r.
Marionetkarze i Marionetki nie mogły dojść do porozumienia, w związku z tym arystokraci, którzy wystawili swoje świty do walki opuścili Armię Marionetek i ruszyły w pościg za żołnierzami MORII. Przy okazji zabierając ze sobą broń i szkoląc się w jej używaniu.
10.03.1994 r.
Ribenhaus i 2 kompania zabłądzili i dotarli nad Czekoladowe Jezioro. Nie udało się nawiązać kontaktu z resztą sił MORII, która niczego nieświadoma od dłuższego czasu zajęta była badaniem okolicznej fauny i flory oraz pojmanych nieopodal mieszkańców Krainy Luster.
17.03.1994 r.
Arystokraci dopadli resztki sił Ribenhausa. Ich ludzie przy pomocy broni palnej rozpoczęli wymianę ognia. Pomimo przewagi wyszkolenia po stronie MORII oraz znacznie lepszych pozycji wygrały lokalne siły, które przeważały ponad dziesięciokrotnie nad Ludźmi.
11.04.1994 r.
Marionetki oficjalnie wystąpiły z Armii Marionetek doprowadzając do kuriozalnej sytuacji, gdy w armii tej przeważali Marionetkarze. Ze względu jednak na zagrożenie zewnętrzne siły Miasta Lalek skierowały się w stronę Pękniętego Imbryka pomimo znaczącego osłabienia i braku głównej siły uderzeniowej.
27.04.1994 r.
Rozpoczęło się oblężenie Pękniętego Imbryka. Siły MORII były zbyt silnie okopane w miasteczku, a pozbawieni licznych, trudnych do zabicia żołnierzy Marionetkarze obawiali się otwartego ataku. Podjęto co prawda kilka prób w przeciągu ostatnich dni, żadna jednak nie zbliżyła się nawet do linii umocnień.
29.04.1994 r.
Do Armii Marionetkarzy dołączyły siły lokalnych arystokratów, które przyłączyły się do oblężenia. Dowódcy MORII liczyli, że 2 kompania przyjdzie im z pomocą, gdy upora się z Miastem Lalek. Nie prowadzono między stronami żadnych rozmów.
03.05.1994 r.
Dowódcy MORII złożyli ultimatum oblegającym. Dowiedzieli się jednak tylko o porażce 2 kompanii. Postanowiono jednak nie mówić o tym zwykłym żołnierzom, żeby nie psuć ich morale i tak niskich przez konieczność siedzenia w zamknięciu.
06.06.1994 r.
Jeńców pozostałych w wiosce unieszkodliwiono, to samo czyniąc z zakażonymi, którzy znajdowali się w kwarantannie. W środku nocy natomiast podjęto próbę przebicia się do Świata Ludzi. Uzbrojono także naukowców oraz pozostałe osoby, chociaż do żołnierze 1 kompanii prowadzili natarcie. Uderzono w rozstawionych nieopodal lasu arystokratów i całkowicie zaskoczono ich tym atakiem. Oddziały MORII po krótkiej walce sprawnie wkroczyły do Malinowego Lasu.
11.06.1994 r.
Oddziały MORII toczyły liczne starcia po drodze do Wrót prowadzących do Świata Ludzi. Wielu członków organizacji zmarło po drodze i z początkowej liczby 1100 żołnierzy w placówce w Szkarłatnej Otchłani po odwrocie było tylko około 430 osób z czego ledwie 195 stanowili wyszkoleni żołnierze. Wysłano jednak prośbę o wsparcie do Świata Ludzi i przygotowano się do obrony Wrót.
17.06.1994 r.
Skutecznie odpierano wszystkie ataki przez Wrota do czasu gdy MORIA otrzymała wsparcie 3 kompanii utworzonej z żołnierzy, którzy zostali ściągnięci z zagranicznych placówek MORII oraz grupy najemników w liczbie 60 ludzi. Zmusiło to Lustrzanych do zaprzestania dalszych prób ataków i umocnienia się na zajmowanym terenie.
18.06.1994 r.
Ze względu na patową sytuację Lustrzani wykorzystali Lunatyków i magiczne przedmioty żeby przerzucić część swoich sił do Szkarłatnej Otchłani i zebrać tam sojuszników. Istotny był także udział lokalnych marynarzy w tym Blackteetha, którzy przewieźli zebranych ochotników i najemników na tyły obozowiska MORII.
19.06.1994 r.
Niespodziewany atak z kierunku dotąd uważanego za bezpieczny rozproszył siły MORII. Niewielka grupa zbiegłą do Świata Ludzi, reszta natomiast po ciężkich walkach zdobyła kilka okrętów należących do Armii Marionetek oraz kilku jeńców. Dokonano jednak poważnych reorganizacji, powołano nowych dowódców ze względu na ogromny nieład jaki zapanował podczas odwrotu. Nie było już 1 i 3 kompanii oraz najemników, a 5 oddziałów po jednym na każdy okręt, który udało się przejąć. Każdy też działał samodzielnie, bez kontaktu z pozostałymi. MORIA postanowiło spisać swoich ludzi na straty i nie wysyłać więcej dużych grup za Wrota. Zajęto się natomiast przygotowaniem, żeby Lustrzani nie wkroczyli do Świata Ludzi.
25.06.1994 r.
Jednemu z oddzielonych grup MORII udało się zdobyć niewielki dwór oraz wioskę. Przesłuchano mieszkańców żądając ujawnienia jak wrócić do domu. Zabito wszystkich mieszkańców i wykorzystano kompasy żeby wrócić do Świata Ludzi.
27.06.1994 r.
Jedna z grup MORII została zaatakowana w przestrzeni Otchłani. Po trwającej trzy godziny walce wszyscy Ludzie byli martwi.
03.07.1994 r.
Pierwszy z żołnierzy, którzy użyli kompasu dotarł do bazy MORII. Rozpoczęto badania nad przedmiotem i postanowiono go wykorzystać w przyszłości dla zwiadowców.
05.07.1994 r.
Na Znikającej Szachownicy grupa najemników oraz garstka żołnierzy MORII zastawiła pułapkę. Zadali ogromne straty Armii Marionetek, zabijając między innymi niemal wszystkich Parasolników, a także Władcę Lalek. Ostatecznie jednak musieli się wycofać.
11.07.1994 r.
Jeden z ocalałych oddziałów został pokonany przez Ogród Strachu gdzie chcieli znaleźć schronienie. Zginął tam również głównodowodzący siłami MORII.
17.07.1994 r.
Grupa weteranów wojny z MORIĄ zebrała się nieopodal starej, dawno opuszczonej wieży i postanowiła stworzyć sojusz, który zapobiegnie w przyszłości najazdom Ludzi. W niedługim czasie po tym grupa ta zostanie nazwana Stowarzyszeniem Czarnej Róży. Pod przewodnictwem pierwszej Róży kontynuowali walkę z MORIĄ nawet wtedy, gdy wszyscy inni złożyli broń.
21.08.1994 r.
Doszło do połączenia się resztek sił MORII, które wciąż operowały na terenie Szkarłatnej Otchłani. Postanowiono, że jedynym ratunkiem będzie spróbować przebić się przez wrota i wrócić do Świata Ludzi.
22.08.1994 r.
Rozpoczęto napaście na spotkanych po drodze mieszkańców Otchłani żeby wydobyć informacje jak dostać się do Szkarłatnej Bramy. Armia Marionetek zdobyła dzięki temu jednak informacje o tym gdzie znajdują się resztki ludzkich sił.
24.08.1994 r.
Doszło do ostatniej wielkiej bitwy tej wojny. Najpierw toczyła się ona w przestrzeni, lecz szybko przeniosła się na jedną z okolicznych wysp. Przewaga Lustrzanych była na tyle przytłaczająca, że wieczorem otoczeni Ludzie postanowili złożyć broń. Zostali zabici.
25.08.1994 r.
Armia Marionetek została rozwiązana pomimo, że zgodnie z zebranymi informacjami nie znaleziono wszystkich ludzi MORII. Wydarzenie to uznaje się za koniec wojny. Ci którzy chcieli dalej walczyć zostali szybko zrekrutowani przez Stowarzyszenie Czarnej Róży.