[Salvatrice]

Okolica

Rezydencja wzniesiona jest na wschodnim krańcu osiedla, nieco odosobnionym od reszty. Zbudowany jest tak, że ze strony wschodniej oraz południowo-wschodniej ma las porastający wzgórze. Strona północna zbocza zajęta jest brukowaną drogą w dół, łączącą się z główną ulicą osiedla. Ostatnia część, widoczna z położonych nieco dalej domów jest pokryta wysoką trawą i kwiatami. Pomimo tego naturalnego muru doskonale widać budynek dla służby otoczony arkadami. Budynek, który stanowi mur dla rezydencji oddzielający ją od świata, choć oczywiście tylna jego część jest przeznaczona na wiszące ogrody i taras widokowy. Dom otoczony jest ze wszystkich stron wysokim na półtora metrów murem. Niezbyt to imponujące rozmiary, jednak pamiętając, że mur na szczycie posiada anioły i stalową attykę uniemożliwiającą przejście dostajemy całkiem przyjemną przeszkodę przeciwko włamywaczom. Do domu są trzy bramy. Główna znajdująca się na końcu brukowanej drogi. Reprezentacyjna wzniesiona jakoby łuk tryumfalny z dwoma bocznymi drzwiami oraz jednym głównym na samochody czy powozy. Boczne wejścia to po prostu "drzwi" w murze, przez które można dostać się do lasu, oraz na tylną ścieżkę biegnącą za domem.

Budynek służby

Gdyby tylna część gmachu nie była mniejsza od przedniej byłby on budynkiem idealnie symetrycznym. Jeśliby tylko usunąć by pomost podparty arkadami pomiędzy dwiema częściami to byłyby to dwa budynki. Znajdujący się z przodu jest miejscem gdzie na dolnych piętrach znajduje się magazyn wszelakich rzeczy, które nie mają miejsca w samej rezydencji. Znajduje się tam również wejście do tunelu, który pod ziemią prowadzi do piwnic posiadłości. Budynek utrzymany jest w jasnych kolorach. Brązach i bieli zniekształconej przez płaskorzeźby i ornamentykę bądź innego rodzaju zdobienia. Kolumny tworzące arkady wokół budynku są wykonane w stylu podobnym do korynckiego, choć na górnym piętrze zamiast liści wieńczyły je rzeźby. Z drugiej zaś strony był taras widokowy z pięknym krajobrazem oddalonego jeziora i łąk pomiędzy domem, a tamtym zbiornikiem wodnym. Dodatkową atrakcją było też osiedle!

Ogród

Ogród podzielony jest na dwie części, przedzielone główną drogą prowadzącą do posiadłości. Droga krzyżuje się z boczną, będącą połączeniem pomiędzy szklarnią, a budynkiem służby. Stąd łatwo można zrozumieć, iż ogród dzieli się tak naprawdę na aż osiem części. Jedna jest typowo wypoczynkową, druga zaś bardziej rozrywkową. Zaczynając od pierwszej jest tam uroczy ogródek skryty pod niskimi wierzbami płaczącymi, które rosną nad jeziorkiem, koło którego ławeczki umieszczono. Dla równowagi po drugiej stronie znajduje się altanka zbudowana w stylu neogotyckim z jasnego drewna. Druga część przeznaczona do odpoczynku to park z marmurowymi rzeźbami przeplecionymi wraz z tymi, które są wykonane z krzewów. Wszystko to jest dopełnione fontanną i stojącymi wokół niej fontannami. Znajduje się tam ścieżka z kolorowych kamieni. Część rozrywkowa jest zaś o wiele prostsza. Znajduje się tam łączka udekorowana huśtawkami.

Szklarnia

Szklarnia jest budynkiem prostym, prawie prostokątnym, poza umieszczonym przy dłuższym boku, skierowanym ku ogrodowi, wejścia będącego jakoby dobudówką. Kolejnym zaburzeniem był półokrągły budynek wykonany z betonu i pokrytym bielą. Tam znajdował się magazyn szklarni. Jakie rośliny można znaleźć wewnątrz? Przede wszystkim piękne ozdobne kwiaty i drzewa. Wszystkie oczywiście są roślinami nie występującymi na tych terenach, bądź bardzo rzadkimi. Szklarnia przecięta jest kamienną ścieżką. Nie wolno jej zwiedzać o pewnych godzinach ze względu na konieczność nawadniania roślin. Na dodatek szklarnia jest zamykana gdy nikogo w niej nie ma. Co oznacza, że tylko osoba posiadająca klucz może tam przebywać. Zasady są dość ścisłe i uważnie pilnowane przez zarządcę, albo ogrodnika jeśli ktoś tak woli go nazywać.

Pałac

Budynek jest prostym piętrowym gmachem, który gdyby nie dwie wieżyczki na przednich rogach, byłby prostokątnym gmachem. Budynek jest biały, chociaż kolor jest zaburzony przez złote, czarne i niebieskie ozdoby. Fasadę domu zdobi kilka kolumn, z czego sześć znajduje się przy wyjściu i podpiera taras, którego ozdobna balustrada przyozdobiona jest dwoma posągami aniołów. Pozostałe kolumny są znacznie wyższe i podpierają dach Dach jest czerwony, przyozdobionymi kilkoma kominkami. Pierwszym co rzuca się w oczy po wejściu to sala balowa, albo hol wejściowy. Pomieszczenie zajmuje dwa piętra i jest zwieńczone tak jakby zamiast dachu była kopuła, chociaż na zewnątrz nie ma śladu po kopule i jest to po prostu sprytnie przygotowane sklepienie. Całość jest utrzymania w stylu rodowym to jest połączenie bieli z różnego rodzaju odcieniami czerwieni. Czerwone są zasłony, dywan, wykończenia rzeźb i wiele innych mniejszych ozdóbek. Biel stanowi podstawę, na której nałożone są inne barwy. Do tego oczywiście dodajmy nieco innych barw, choćby złoto pięknego żyrandola. Na piętrze sali balowej znajduje się wewnętrzny balkon, z drzwiami prowadzącymi na korytarze domu, skąd dostać można się do kuchni, łazienek oraz co ważniejsze pokoi. Jest kilka pokojów dla gości, chociaż najpiękniejsze są pokoje umieszczone w dwóch rogach domu. Jeden z nich jest pokojem Salvatrice, który sama sobie zajęła, drugi zaś pokojem Nicolette.

Pałac

Okolica

Rezydencja wzniesiona jest na wschodnim krańcu osiedla, nieco odosobnionym od reszty. Zbudowany jest tak, że ze strony wschodniej oraz południowo-wschodniej ma las porastający wzgórze. Strona północna zbocza zajęta jest brukowaną drogą w dół, łączącą się z główną ulicą osiedla. Ostatnia część, widoczna z położonych nieco dalej domów jest pokryta wysoką trawą i kwiatami. Pomimo tego naturalnego muru doskonale widać budynek dla służby otoczony arkadami. Budynek, który stanowi mur dla rezydencji oddzielający ją od świata, choć oczywiście tylna jego część jest przeznaczona na wiszące ogrody i taras widokowy. Dom otoczony jest ze wszystkich stron wysokim na półtora metrów murem. Niezbyt to imponujące rozmiary, jednak pamiętając, że mur na szczycie posiada anioły i stalową attykę uniemożliwiającą przejście dostajemy całkiem przyjemną przeszkodę przeciwko włamywaczom. Do domu są trzy bramy. Główna znajdująca się na końcu brukowanej drogi. Reprezentacyjna wzniesiona jakoby łuk tryumfalny z dwoma bocznymi drzwiami oraz jednym głównym na samochody czy powozy. Boczne wejścia to po prostu "drzwi" w murze, przez które można dostać się do lasu, oraz na tylną ścieżkę biegnącą za domem.

Budynek służby

Gdyby tylna część gmachu nie była mniejsza od przedniej byłby on budynkiem idealnie symetrycznym. Jeśliby tylko usunąć by pomost podparty arkadami pomiędzy dwiema częściami to byłyby to dwa budynki. Znajdujący się z przodu jest miejscem gdzie na dolnych piętrach znajduje się magazyn wszelakich rzeczy, które nie mają miejsca w samej rezydencji. Znajduje się tam również wejście do tunelu, który pod ziemią prowadzi do piwnic posiadłości. Budynek utrzymany jest w jasnych kolorach. Brązach i bieli zniekształconej przez płaskorzeźby i ornamentykę bądź innego rodzaju zdobienia. Kolumny tworzące arkady wokół budynku są wykonane w stylu podobnym do korynckiego, choć na górnym piętrze zamiast liści wieńczyły je rzeźby. Z drugiej zaś strony był taras widokowy z pięknym krajobrazem oddalonego jeziora i łąk pomiędzy domem, a tamtym zbiornikiem wodnym. Dodatkową atrakcją było też osiedle!

Ogród

Ogród podzielony jest na dwie części, przedzielone główną drogą prowadzącą do posiadłości. Droga krzyżuje się z boczną, będącą połączeniem pomiędzy szklarnią, a budynkiem służby. Stąd łatwo można zrozumieć, iż ogród dzieli się tak naprawdę na aż osiem części. Jedna jest typowo wypoczynkową, druga zaś bardziej rozrywkową. Zaczynając od pierwszej jest tam uroczy ogródek skryty pod niskimi wierzbami płaczącymi, które rosną nad jeziorkiem, koło którego ławeczki umieszczono. Dla równowagi po drugiej stronie znajduje się altanka zbudowana w stylu neogotyckim z jasnego drewna. Druga część przeznaczona do odpoczynku to park z marmurowymi rzeźbami przeplecionymi wraz z tymi, które są wykonane z krzewów. Wszystko to jest dopełnione fontanną i stojącymi wokół niej fontannami. Znajduje się tam ścieżka z kolorowych kamieni. Część rozrywkowa jest zaś o wiele prostsza. Znajduje się tam łączka udekorowana huśtawkami.

Szklarnia

Szklarnia jest budynkiem prostym, prawie prostokątnym, poza umieszczonym przy dłuższym boku, skierowanym ku ogrodowi, wejścia będącego jakoby dobudówką. Kolejnym zaburzeniem był półokrągły budynek wykonany z betonu i pokrytym bielą. Tam znajdował się magazyn szklarni. Jakie rośliny można znaleźć wewnątrz? Przede wszystkim piękne ozdobne kwiaty i drzewa. Wszystkie oczywiście są roślinami nie występującymi na tych terenach, bądź bardzo rzadkimi. Szklarnia przecięta jest kamienną ścieżką. Nie wolno jej zwiedzać o pewnych godzinach ze względu na konieczność nawadniania roślin. Na dodatek szklarnia jest zamykana gdy nikogo w niej nie ma. Co oznacza, że tylko osoba posiadająca klucz może tam przebywać. Zasady są dość ścisłe i uważnie pilnowane przez zarządcę, albo ogrodnika jeśli ktoś tak woli go nazywać.

Pałac

Budynek jest prostym piętrowym gmachem, który gdyby nie dwie wieżyczki na przednich rogach, byłby prostokątnym gmachem. Budynek jest biały, chociaż kolor jest zaburzony przez złote, czarne i niebieskie ozdoby. Fasadę domu zdobi kilka kolumn, z czego sześć znajduje się przy wyjściu i podpiera taras, którego ozdobna balustrada przyozdobiona jest dwoma posągami aniołów. Pozostałe kolumny są znacznie wyższe i podpierają dach Dach jest czerwony, przyozdobionymi kilkoma kominkami. Pierwszym co rzuca się w oczy po wejściu to sala balowa, albo hol wejściowy. Pomieszczenie zajmuje dwa piętra i jest zwieńczone tak jakby zamiast dachu była kopuła, chociaż na zewnątrz nie ma śladu po kopule i jest to po prostu sprytnie przygotowane sklepienie. Całość jest utrzymania w stylu rodowym to jest połączenie bieli z różnego rodzaju odcieniami czerwieni. Czerwone są zasłony, dywan, wykończenia rzeźb i wiele innych mniejszych ozdóbek. Biel stanowi podstawę, na której nałożone są inne barwy. Do tego oczywiście dodajmy nieco innych barw, choćby złoto pięknego żyrandola. Na piętrze sali balowej znajduje się wewnętrzny balkon, z drzwiami prowadzącymi na korytarze domu, skąd dostać można się do kuchni, łazienek oraz co ważniejsze pokoi. Jest kilka pokojów dla gości, chociaż najpiękniejsze są pokoje umieszczone w dwóch rogach domu. Jeden z nich jest pokojem Salvatrice, który sama sobie zajęła, drugi zaś pokojem Nicolette.

Pałac