[Falimir]

Imię: Falimir
Nazwisko: Grelwin
Pseudonim: Skorpion
Wiek: Czterdzieści dziewięć lat
Rasa: Człowiek

Ranga: Żołnierz
Miejsce zamieszkania: Świat Ludzi

Moce: -nie dotyczy-

Umiejętności:

Rysowanie szkiców – W wolnej chwili chętnie oddawał się swojemu hobby, o ile wcześniej nie był pochłonięty swoimi obowiązkami lub po prostu czas mu na to nie pozwalał. Zaczął rysować, gdy miał siedemnaście lat i do tej pory kontynuuje rozwój tego jakże skromnego talentu. Jakkolwiek wprawiona z czasem stała się jego ręka tak dalej upierał się, iż nie będzie dodawał do swoich dzieł żadnego koloru. Preferował je w takiej, a nie innej formie. A i całkiem ładne mapy lub schematy mu wychodzą.

Używanie broni palnej – Lata ćwiczeń oraz praktyki doprowadziły go na ścieżkę eksperta broni palnej, zaś jego wiedza na temat balistyki jest obszerna.

Walka wręcz – Na ile dobrze posługuje się dużym wachlarzem broni białej tak najlepiej radzi sobie pięściami, a w szczególności kastetami.

Przetrwanie – Możność przeżycia w surowych warunkach niezależnie od obecnej lokalizacji była nie jeden raz na porządku dziennym. Czy to okrutnie gorące pustkowia czy skute lodem tereny, na wszystko znajdywało się rozwiązanie. Jedyną ważną cechą pozwalającą na zniesienie trudnych warunków jak i braku zapasów była wytrzymałość. Z przetrwaniem wiąże się też umiejętność znalezienia źródła wody, dostosowanie się do zasad jakie matka natura bezlitośnie narzucała pechowcom, ale i też wspomaga znalezienie pożywienia.

Gotowanie – Chcąc nie chcąc, ale samotny facet musi zadbać o swoje potrzeby. Nie mając żadnych wyręczycieli sam nauczył się sporządzania potraw, aczkolwiek nie był wybitny w tym co robił. Grunt, że na tym etapie nie przypali mięsa, a ono było najważniejszym smakołykiem ze wszystkich.


Charakter:

Ciężko tak naprawdę jest sprecyzować jego zachowania jako, iż bardzo się one różnią w zależności od danej sytuacji. Na ogół charakterem jest jednak opanowany, a i nawet na jego twarzy maluje się stoicki spokój. Nie oznacza to też, że nie da się go wytrącić z równowagi. Przy odpowiedniej domieszce słów jak i kilku drobnych gestykulacji łatwo idzie go sprowokować do tego stopnia, że nawet w żartach może się to skończyć źle. Ciężko idzie zdobyć jego zaufanie, ale gdy komuś się to uda to może się przekonać jak wiernym druhem i przyjacielem potrafi być Falimir. Nie kwapi się do rozmowy z kimkolwiek, niezależnie od rasy, a to z kolei czyni go zamkniętą w sobie i małomówną osobą. Rozluźnić się potrafi dopiero wtedy, gdy łyknie odpowiednią ilość alkoholu, na ogół jednak stara się trzymać fason. Nie przyjmował porażki do siebie, dlatego też Falimir potrafił być całkiem zaciętym przeciwnikiem, jeśli nie problematycznym. Jeżeli chodzi o relacje męsko-damskie to stara się ich unikać. Niejednokrotnie spotykał się z negatywnym odbiorem przez daną kobietę, a to z kolei skłoniło go do zaprzestania poszukiwania drugiej połówki.

Wygląd zewnętrzny:

Jest brzydki, ale to naprawdę brzydki. Przez liczne blizny, które ma między innymi na twarzy, do tej pory nie zainteresował sobą żadnej przedstawicielki płci pięknej. Bezwzględnie na to czy się stara czy nie i tak dla niektórych wygląda groźnie. Mierzył sobie 186cm wzrostu oraz ważył ok. 71kg. Ma czarne włosy i „kozią bródkę”, fryzura zaś jest wynikiem jego zmyślnych fantazji, jak i podgolona ze względu na blizny, które de facto uniemożliwiały ponowny wzrost włosów na pewnych partiach głowy. Posiada krzaczaste, często zmarszczone brwi, zaś jego oczy są koloru piwnego. Na prawe oko jednak nie widzi w wyniku otrzymanych obrażeń podczas pierwszej bitwy między dwoma światami. Na twarzy można było dostrzec linie biegnące po jego twarzy, i choć to w istocie to były słabo widoczne tatuaże, niemniej jednak są jego cechą charakterystyczną.

Historia:

Urodził się 31 października 1966 roku. Jego ojciec, Edgar, był zaprawionym w boju żołnierzem i przy każdej sposobności nakłaniał go, aby w najbliższej przyszłości zaciągnął się do wojska. Jego matce, Yvette, nie podobała się ta myśl, ale w tamtych jeszcze czasach nie miała zbyt wiele do powiedzenia przy swoim mężu. Gdy tylko osiągnął wiek pełnoletni od razu zaciągnął się do armii.
Po niespełna roku szkolenia został wcielony do organizacji MORIA jako najemnik, by dowiedzieć się, że będą musieli stawić czoła nieznanemu dotąd zagrożeniu. Miał zaledwie dziewiętnaście lat, gdy doszło do bitwy pomiędzy ludźmi, a człekopodobnymi postaciami zdolnymi do rzucania zaklęć. Nie miał większego wyboru jak tylko walczyć w ochronie swojej ojczyzny, lecz nie doceniwszy przeciwnika po pobieżnej ocenie uzbrojenia, omal nie przypłacił za to swoim życiem. Przeżył, ale liczne rany na ciele potrzebowały czasu na zasklepienie się, a niektóre zaś miały nigdy nie zniknąć. Okazało się, że utrzymali pozycję, ale ponieśli ogromne straty w ludziach. Niestety, wśród nich był też i jego ojciec, który rzekomo za dwa miesiąca miał się udać na emeryturę. Ta wiadomość przeszyła go jeszcze mocniej, aniżeli jakikolwiek oręż. Nie był to jednak koniec rodzinnego dramatu, albowiem pięć miesięcy później, jak tylko zdołał się zrehabilitować, dowiedział się o pożarze w jego rodzinnym domu. Zawiniła instalacja gazowa, a to z kolei poskutkowało śmiercią Yvette będącej w tym czasie w mieszkaniu
Prawdę powiedziawszy to po śmierci swoich rodziców nie pozostał mu już nikt. Nie wiedząc co ma ze sobą począć, zdecydował się kontynuować swoją nowo nabytą ścieżkę. Zrobił to między innymi dla Edgara, chcąc skrycie w ten sposób oddać mu cześć i chwałę. Co prawda nie żywił do niego wielkiej miłości za to, iż usilnie próbował go wkręcić w służbę wojskową, ale pomimo tego nadal był jego ojcem, a płaca nie była taka znowu zła.
Wiele lat upłynęło, a Falimir jak siedział w tym fachu tak dalej się tym para. Biorąc udział w licznych misjach nie mających jednak wiele wspólnego z innym światem, zyskał sobie pseudonim 'Skorpion', ponieważ skutecznie wykonywał większość powierzonych mu zadań. Nie mówił też nic wiele o swoim skromnym hobby, a rysowanie wychodziło mu z czasem lepiej i lepiej. Prowadzi swój mały dziennik, w którym zamieszcza poszczególne rysunki ludzi, ale i otoczenia. W tym drugim jednak nie uwzględnia zbyt wielu szczegółów jako, iż obrazek stawał się mało wyraźny i nieczytelny. W międzyczasie też nauczyć się gotować dla siebie, tudzież dla innych, ale to bardzo rzadko miało miejsce.
Mając niejako wiedzę na temat świata równoległego, zwanego też Krainą Luster, ma zamiar przyłączyć się do organizacji MORIA nie jako najemnik, lecz jako pełnoprawny członek bojowy tejże grupy. Zdecydowanie nie jest to porywająca historia, a jedynie losy człowieka dotkniętego przez wojnę, który na jej rzecz stracił zbyt wiele, by o tym z kimkolwiek rozmawiać. Nie unika kontaktów z ludźmi, ale z drugiej strony nie potrafi nawet z nimi rozmawiać. Większą część życia spędził jako żołnierz, słuchając rozkazów swoich podwładnych, niekiedy też samemu będąc liderem grupy szturmowej na dany obiekt. Nie wszyscy lubią, gdy coś się na nich wymusza lub wydaje im rozkazy, jak również nie wiedzą czy takiej osobie można zaufać.
Teraz Falimirowi przyjdzie się zmierzyć z innymi przeciwnościami losu. Pytanie czy podoła on temu wyzwaniu.

Imię: Falimir
Nazwisko: Grelwin
Pseudonim: Skorpion
Wiek: Czterdzieści dziewięć lat
Rasa: Człowiek

Ranga: Żołnierz
Miejsce zamieszkania: Świat Ludzi

Moce: -nie dotyczy-

Umiejętności:

Rysowanie szkiców – W wolnej chwili chętnie oddawał się swojemu hobby, o ile wcześniej nie był pochłonięty swoimi obowiązkami lub po prostu czas mu na to nie pozwalał. Zaczął rysować, gdy miał siedemnaście lat i do tej pory kontynuuje rozwój tego jakże skromnego talentu. Jakkolwiek wprawiona z czasem stała się jego ręka tak dalej upierał się, iż nie będzie dodawał do swoich dzieł żadnego koloru. Preferował je w takiej, a nie innej formie. A i całkiem ładne mapy lub schematy mu wychodzą.

Używanie broni palnej – Lata ćwiczeń oraz praktyki doprowadziły go na ścieżkę eksperta broni palnej, zaś jego wiedza na temat balistyki jest obszerna.

Walka wręcz – Na ile dobrze posługuje się dużym wachlarzem broni białej tak najlepiej radzi sobie pięściami, a w szczególności kastetami.

Przetrwanie – Możność przeżycia w surowych warunkach niezależnie od obecnej lokalizacji była nie jeden raz na porządku dziennym. Czy to okrutnie gorące pustkowia czy skute lodem tereny, na wszystko znajdywało się rozwiązanie. Jedyną ważną cechą pozwalającą na zniesienie trudnych warunków jak i braku zapasów była wytrzymałość. Z przetrwaniem wiąże się też umiejętność znalezienia źródła wody, dostosowanie się do zasad jakie matka natura bezlitośnie narzucała pechowcom, ale i też wspomaga znalezienie pożywienia.

Gotowanie – Chcąc nie chcąc, ale samotny facet musi zadbać o swoje potrzeby. Nie mając żadnych wyręczycieli sam nauczył się sporządzania potraw, aczkolwiek nie był wybitny w tym co robił. Grunt, że na tym etapie nie przypali mięsa, a ono było najważniejszym smakołykiem ze wszystkich.


Charakter:

Ciężko tak naprawdę jest sprecyzować jego zachowania jako, iż bardzo się one różnią w zależności od danej sytuacji. Na ogół charakterem jest jednak opanowany, a i nawet na jego twarzy maluje się stoicki spokój. Nie oznacza to też, że nie da się go wytrącić z równowagi. Przy odpowiedniej domieszce słów jak i kilku drobnych gestykulacji łatwo idzie go sprowokować do tego stopnia, że nawet w żartach może się to skończyć źle. Ciężko idzie zdobyć jego zaufanie, ale gdy komuś się to uda to może się przekonać jak wiernym druhem i przyjacielem potrafi być Falimir. Nie kwapi się do rozmowy z kimkolwiek, niezależnie od rasy, a to z kolei czyni go zamkniętą w sobie i małomówną osobą. Rozluźnić się potrafi dopiero wtedy, gdy łyknie odpowiednią ilość alkoholu, na ogół jednak stara się trzymać fason. Nie przyjmował porażki do siebie, dlatego też Falimir potrafił być całkiem zaciętym przeciwnikiem, jeśli nie problematycznym. Jeżeli chodzi o relacje męsko-damskie to stara się ich unikać. Niejednokrotnie spotykał się z negatywnym odbiorem przez daną kobietę, a to z kolei skłoniło go do zaprzestania poszukiwania drugiej połówki.

Wygląd zewnętrzny:

Jest brzydki, ale to naprawdę brzydki. Przez liczne blizny, które ma między innymi na twarzy, do tej pory nie zainteresował sobą żadnej przedstawicielki płci pięknej. Bezwzględnie na to czy się stara czy nie i tak dla niektórych wygląda groźnie. Mierzył sobie 186cm wzrostu oraz ważył ok. 71kg. Ma czarne włosy i „kozią bródkę”, fryzura zaś jest wynikiem jego zmyślnych fantazji, jak i podgolona ze względu na blizny, które de facto uniemożliwiały ponowny wzrost włosów na pewnych partiach głowy. Posiada krzaczaste, często zmarszczone brwi, zaś jego oczy są koloru piwnego. Na prawe oko jednak nie widzi w wyniku otrzymanych obrażeń podczas pierwszej bitwy między dwoma światami. Na twarzy można było dostrzec linie biegnące po jego twarzy, i choć to w istocie to były słabo widoczne tatuaże, niemniej jednak są jego cechą charakterystyczną.

Historia:

Urodził się 31 października 1966 roku. Jego ojciec, Edgar, był zaprawionym w boju żołnierzem i przy każdej sposobności nakłaniał go, aby w najbliższej przyszłości zaciągnął się do wojska. Jego matce, Yvette, nie podobała się ta myśl, ale w tamtych jeszcze czasach nie miała zbyt wiele do powiedzenia przy swoim mężu. Gdy tylko osiągnął wiek pełnoletni od razu zaciągnął się do armii.
Po niespełna roku szkolenia został wcielony do organizacji MORIA jako najemnik, by dowiedzieć się, że będą musieli stawić czoła nieznanemu dotąd zagrożeniu. Miał zaledwie dziewiętnaście lat, gdy doszło do bitwy pomiędzy ludźmi, a człekopodobnymi postaciami zdolnymi do rzucania zaklęć. Nie miał większego wyboru jak tylko walczyć w ochronie swojej ojczyzny, lecz nie doceniwszy przeciwnika po pobieżnej ocenie uzbrojenia, omal nie przypłacił za to swoim życiem. Przeżył, ale liczne rany na ciele potrzebowały czasu na zasklepienie się, a niektóre zaś miały nigdy nie zniknąć. Okazało się, że utrzymali pozycję, ale ponieśli ogromne straty w ludziach. Niestety, wśród nich był też i jego ojciec, który rzekomo za dwa miesiąca miał się udać na emeryturę. Ta wiadomość przeszyła go jeszcze mocniej, aniżeli jakikolwiek oręż. Nie był to jednak koniec rodzinnego dramatu, albowiem pięć miesięcy później, jak tylko zdołał się zrehabilitować, dowiedział się o pożarze w jego rodzinnym domu. Zawiniła instalacja gazowa, a to z kolei poskutkowało śmiercią Yvette będącej w tym czasie w mieszkaniu
Prawdę powiedziawszy to po śmierci swoich rodziców nie pozostał mu już nikt. Nie wiedząc co ma ze sobą począć, zdecydował się kontynuować swoją nowo nabytą ścieżkę. Zrobił to między innymi dla Edgara, chcąc skrycie w ten sposób oddać mu cześć i chwałę. Co prawda nie żywił do niego wielkiej miłości za to, iż usilnie próbował go wkręcić w służbę wojskową, ale pomimo tego nadal był jego ojcem, a płaca nie była taka znowu zła.
Wiele lat upłynęło, a Falimir jak siedział w tym fachu tak dalej się tym para. Biorąc udział w licznych misjach nie mających jednak wiele wspólnego z innym światem, zyskał sobie pseudonim 'Skorpion', ponieważ skutecznie wykonywał większość powierzonych mu zadań. Nie mówił też nic wiele o swoim skromnym hobby, a rysowanie wychodziło mu z czasem lepiej i lepiej. Prowadzi swój mały dziennik, w którym zamieszcza poszczególne rysunki ludzi, ale i otoczenia. W tym drugim jednak nie uwzględnia zbyt wielu szczegółów jako, iż obrazek stawał się mało wyraźny i nieczytelny. W międzyczasie też nauczyć się gotować dla siebie, tudzież dla innych, ale to bardzo rzadko miało miejsce.
Mając niejako wiedzę na temat świata równoległego, zwanego też Krainą Luster, ma zamiar przyłączyć się do organizacji MORIA nie jako najemnik, lecz jako pełnoprawny członek bojowy tejże grupy. Zdecydowanie nie jest to porywająca historia, a jedynie losy człowieka dotkniętego przez wojnę, który na jej rzecz stracił zbyt wiele, by o tym z kimkolwiek rozmawiać. Nie unika kontaktów z ludźmi, ale z drugiej strony nie potrafi nawet z nimi rozmawiać. Większą część życia spędził jako żołnierz, słuchając rozkazów swoich podwładnych, niekiedy też samemu będąc liderem grupy szturmowej na dany obiekt. Nie wszyscy lubią, gdy coś się na nich wymusza lub wydaje im rozkazy, jak również nie wiedzą czy takiej osobie można zaufać.
Teraz Falimirowi przyjdzie się zmierzyć z innymi przeciwnościami losu. Pytanie czy podoła on temu wyzwaniu.

[Lucy]

Umiejętności:
Drobna uwaga – dobrze radzi sobie pięściami, a nie z pięściami (:

Charakter:
To zachowanie osobnika zmienia się zależnie od sytuacji, a nie jego charakter. Charakter może co najwyżej ulec zmianie pod wpływem traumatycznego przeżycia.

Bycie paranoikiem raczej nie współgra z byciem opanowanym, bo jak tu być spokojnym, gdy na każdym kroku czają się wrogowie, czyhający na twoje życie? :c

Zastanawia mnie dlaczego w dwóch ostatnich zdaniach używasz czasu przeszłego? Jak rozumiem Falimir już się w taki sposób nie zachowuje?

Wygląd:
Dlaczego zakładasz, że zwykły szarak musi być od razu brzydki? Ranisz biedne zajączki ;c (tak, wiem, że nie o nich mowa, ale musiałam :3)

Był ślepy? Magicznie wrócił mu wzrok? Ponadto całe to zdanie jest do napisania na nowo, bo składnia i odmiana końcówek leżą i strzelają z M249 SAW w zasady poprawnej polszczyzny c:

Historia:

[Falimir]

Witam!

Nawet nie wiesz jak się cieszę, że padło na ciebie, abyś sprawdziła mi kartę postaci. Aczkolwiek musisz patrzeć na moje niezdarne wypociny, których już mam nadzieję się pozbyłem.

Ależ nie! Ja bardzo kocham króliki. Co prawda nie tak mocno jak koty, a w szczególności małe kotki, no ale. :)
Zwróciłaś na to uwagę, ale nie wiem co sobie z tego zrobić, toteż zostawię to na razie jak jest.

Myślę, że teraz historia powinna się zgadzać ilościowo, ale co do jakości to pozostawiłbym wiele do życzenia.

Tylko na okres próbny jako moderatorka? Patrząc na zaangażowanie i doświadczenie to szybko się wkręcisz do tej branży. Przynajmniej ja będę za ciebie trzymał kciuki... kotku? xD

(Nie mogłem się powstrzymać.)

Tak więc praca uległa nielicznym zmianom i licznym poprawom. Gdyby jeszcze coś się pojawiło to myślę i temu się zaradzi. A tymczasem do zobaczenia. :)

Witam!

Nawet nie wiesz jak się cieszę, że padło na ciebie, abyś sprawdziła mi kartę postaci. Aczkolwiek musisz patrzeć na moje niezdarne wypociny, których już mam nadzieję się pozbyłem.

Ależ nie! Ja bardzo kocham króliki. Co prawda nie tak mocno jak koty, a w szczególności małe kotki, no ale. :)
Zwróciłaś na to uwagę, ale nie wiem co sobie z tego zrobić, toteż zostawię to na razie jak jest.

Myślę, że teraz historia powinna się zgadzać ilościowo, ale co do jakości to pozostawiłbym wiele do życzenia.

Tylko na okres próbny jako moderatorka? Patrząc na zaangażowanie i doświadczenie to szybko się wkręcisz do tej branży. Przynajmniej ja będę za ciebie trzymał kciuki... kotku? xD

(Nie mogłem się powstrzymać.)

Tak więc praca uległa nielicznym zmianom i licznym poprawom. Gdyby jeszcze coś się pojawiło to myślę i temu się zaradzi. A tymczasem do zobaczenia. :)

[Lucy]

Awww :3 Bardzo miło czytało mi się Twój komentarz, niemniej na taryfę ulgową z tego powodu bym nie liczyła ;)

Wygląd:
Punkt, w którym wspomniałam o zającach nie jest błędem i nie musisz tego poprawiać. Chodziło mi o to, że czytając te dwa zdania, odnosi się wrażenie, że według Ciebie fakt, że Falimir jest brzydki, klasyfikuje go jako szaraka, a przecież zwykły, szary człowiek niekoniecznie musi źle wyglądać c:

[Falimir]

Ja tutaj chcę nawiązać długą i owocną współpracę, tudzież przyjaźń, a tutaj mnie o takie rzeczy się posądza? No, no, no. ;>

Jedynie chciałem... no. xD

Poprawiłem co musiałem, ale ubolewam nad tym, iż zaraz nadejdzie koniec walki o akceptację mojej karty postaci. Wszystko co dobre musi się kiedyś skończyć, czyż nie?

Jeżeli JEDNAK będą jakieś uwagi na ten temat to bardzo chętnie wysłucham co masz do powiedzenia.
Pozdrawiam.

Ja tutaj chcę nawiązać długą i owocną współpracę, tudzież przyjaźń, a tutaj mnie o takie rzeczy się posądza? No, no, no. ;>

Jedynie chciałem... no. xD

Poprawiłem co musiałem, ale ubolewam nad tym, iż zaraz nadejdzie koniec walki o akceptację mojej karty postaci. Wszystko co dobre musi się kiedyś skończyć, czyż nie?

Jeżeli JEDNAK będą jakieś uwagi na ten temat to bardzo chętnie wysłucham co masz do powiedzenia.
Pozdrawiam.

[Lucy]

Moje zadanie tutaj się kończy. Wyszedłeś zwycięsko z tej potyczki c:

AKCEPT. Dobrej zabawy po drugiej stronie lustra (: