[Johnnie]

Dr Moore i jego badania

Wszechświaty równoległe. Wieloświaty

Fizyka XX wieku wypłynęła na zupełnie nowe wody poznawcze wraz z ogłoszeniem przez Alberta Einsteina szczególnej teorii względności. Był to ogromny przełom. Dotychczas stosowana fizyka klasyczna - dziecko Newtona - doskonale radziła sobie z opisywaniem i klasyfikacją zjawisk ale posiadała jedną dość istotną wadę. Mianowicie wyjaśniała jedynie same zjawiska lecz milczała na temat ich przyczyn.
Z teorii względności Einsteina już po II wojnie światowej fizycy stworzyli całkowicie spójne koncepcje - tym teorię wieloświatów i wszechświatów równoległych. Trzeba zaznaczyć że wszechświaty równoległe i wieloświaty to dwa zupełnie inne pojęcia. Zacznijmy od pierwszego. Według teorii względności czas to pojęcie całkowicie względne i plastyczne. Nie ma mowy o absolutnym upływie czasu. Dla każdego czas płynie inaczej. Dla jednych szybciej, dla innych wolniej. Czasami nawet zatrzymuje się w miejscu. Ponadto czas tworzy z przestrzenią nierozerwalny związek, komponując dla zdarzeń dynamiczną scenę, a nie jak sądzono dotychczas statyczną. Posiłkując się tymi założeniami naukowcy doszli to przełomowych wniosków. Założyli, że każde zdarzenie w naszej czasoprzestrzeni ma swojego antagonistę tudzież po prostu inne zdażenie. Dobrze byłoby podać przykład. Jeżeli Johnnie ma przed sobą szklankę wody ma dwie możliwości. Może wypić wodę lub jej nie wypić. Jakiejkolwiek decyzji by nie podjął samo pojawienie się możliwości wyboru sprawia, że powstają dwa równoległe wszechświaty. Sa niemal identyczne, a jedyną różnicą jest to, że w jednym z nich Johnnie wypił wodę zaś w drugim nie.
Podążając za tymi założeniami nie trudno sobie wyobrazić z jak szerokim wachlarzem równoległych światów możemy mieć do czynienia, jeżeli tylko uświadomimy sobie ile decyzji na całym świecie pojawia się choćby w ciągu minuty.
To co zainteresowało MORIĘ w tej materii to możliwości przedostawania się do takich wszechświatów drogą inną niż znane jej dotychczas metody. Oczywiście fizyka dawała taką możliwość. Tor czasu można porównać do torów kolejowych. Zdarzenia do osi czasu niech będą pociągiem. Załóżmy że pociąg musi pokonać odcinek od punktu A do punktu B który wynosi X. Zgodnie z koncepcją wszechświatów równoległych ten sam odcinek można pokonać w przeciągu 1/2 X lub też 1/3 X. Może nawet 1/32 X. Lecz co z tego wynika?
Zgodnie z tą koncepcją można podróżować w czasie. W przyszłość. Jednak skoro można podróżować w przyszłość to czemu nie można podróżować w przeszłość? Co stoi na przeszkodzie zbudowania torów, które na zasadzie serpentyny doprowadzą jadący pociąg do miejsca, w którym znajdował się o wiele wcześniej nie zmieniając przy tym kierunku jego jazdy. Krótko mówiąc podróżnik w czasie podróżując w przyszłość (czyli to co każdy czyni) będzie podróżował w przeszłość.
Tak wiem, to może wydawać się skomplikowane.
Nasuwa się pytanie jakie korzyści mogłaby mieć MORIA ze zbudowania swego rodzaju wehikułu czasu? Tutaj sprawa wygląda zdecydowanie klarowniej. Władza nad czasem to potężna siła. Zmieniania biegu wydarzeń w przesżłości odgrywa ogromny wpływ na przyszłość i teraźniejszość. Gdyby MORII udało się stworzyć taką maszynę mogłaby z powodzeniem prowadzić swoje akcje w przeszłości szkodząc tym samym światu po drugiej stronie lustra obecnie. Oczywiście jeśli założymy że w tamtym świecie działają podobne prawa fizyki.

Albert Einstein nie brał pod uwagę koncepcji ekspansji wszechświata. W gruncie rzeczy kiedy dowiedział się, że wszechświat się rozszerza był ogromnie zaskoczony. Bo skoro się rozszerza znaczyłoby to że kiedyś musiał byc znacznie mniejszy. Co więcej musiał być tak mały jak łepek od szpilki. Ba! Musiał być tak maleńki jak jądro atomu, proton czy pozyton. Tak tak - oto znana każdemu ze szkoły teoria Big Bangu. Nic w niej szczególnego gdyby nie to, że nie odpowiada na pytanie co było wcześniej. Fizycy sceptycy twierdzą, że nie można mówić o tym co było przed Big Bangiem, ponieważ nie istniał wtedy ani czas ani przestrzeń. Skoro zatem nie było czasu jak można mówić o czymś co było przed? Logiczne, prawda? Otóż nie dla wszystkich. Pionierzy badań z zaskresu astrofizyki (w tym nasz bohater) doszli do wniosku, że nasz wszechświat nie jest jedyny, a jest jedną z metagalaktyk umieszczoną w ogromnym wieloświecie pełnym najróżniejszych wszechświatów, które mogą rządzić się zupełnie innymi prawami niż te, które znamy z naszego świata. Mogą np. istenieć dwa niemal identyczne wszechświaty, różniące się tylko tym, że w jednym z nich istnieje Dr John Moore astrofizyk, a w drugim Johnnie Moore kierowca rajdowy. Oczywiście mogą różnić się od siebie znacznie bardziej. Jak np....Sami wiecie.
Świat po drugiej stronie rządzi się swoimi prawami, jednak czy te prawa aż tak odbiegają od praw ziemskich? W gruncie rzeczy to podobne wszechświaty z niewielkimi tylko różnicami. A skoro są w stanie przenikać się wzajemnie to znaczy że i prawa rządzące w nich również mogą się....emmm...wymieniać? Wybaczcie, nie znam trafniejszego określenia.
Tak czy owak MORIA jest zainteresowana dokładnym sklasyfikowaniem zjawisk magicznych. Jest przekonana że współczesna fizyka jest w stnaie ubrać magię w ciągi liczb i wzorów a w dalszej perspektywie przełożenie ich na czyn czyli nauczenie magii prostych śmiertelników. Ale czy to nadal pozostanie magia?

Dr Moore i jego badania

Wszechświaty równoległe. Wieloświaty

Fizyka XX wieku wypłynęła na zupełnie nowe wody poznawcze wraz z ogłoszeniem przez Alberta Einsteina szczególnej teorii względności. Był to ogromny przełom. Dotychczas stosowana fizyka klasyczna - dziecko Newtona - doskonale radziła sobie z opisywaniem i klasyfikacją zjawisk ale posiadała jedną dość istotną wadę. Mianowicie wyjaśniała jedynie same zjawiska lecz milczała na temat ich przyczyn.
Z teorii względności Einsteina już po II wojnie światowej fizycy stworzyli całkowicie spójne koncepcje - tym teorię wieloświatów i wszechświatów równoległych. Trzeba zaznaczyć że wszechświaty równoległe i wieloświaty to dwa zupełnie inne pojęcia. Zacznijmy od pierwszego. Według teorii względności czas to pojęcie całkowicie względne i plastyczne. Nie ma mowy o absolutnym upływie czasu. Dla każdego czas płynie inaczej. Dla jednych szybciej, dla innych wolniej. Czasami nawet zatrzymuje się w miejscu. Ponadto czas tworzy z przestrzenią nierozerwalny związek, komponując dla zdarzeń dynamiczną scenę, a nie jak sądzono dotychczas statyczną. Posiłkując się tymi założeniami naukowcy doszli to przełomowych wniosków. Założyli, że każde zdarzenie w naszej czasoprzestrzeni ma swojego antagonistę tudzież po prostu inne zdażenie. Dobrze byłoby podać przykład. Jeżeli Johnnie ma przed sobą szklankę wody ma dwie możliwości. Może wypić wodę lub jej nie wypić. Jakiejkolwiek decyzji by nie podjął samo pojawienie się możliwości wyboru sprawia, że powstają dwa równoległe wszechświaty. Sa niemal identyczne, a jedyną różnicą jest to, że w jednym z nich Johnnie wypił wodę zaś w drugim nie.
Podążając za tymi założeniami nie trudno sobie wyobrazić z jak szerokim wachlarzem równoległych światów możemy mieć do czynienia, jeżeli tylko uświadomimy sobie ile decyzji na całym świecie pojawia się choćby w ciągu minuty.
To co zainteresowało MORIĘ w tej materii to możliwości przedostawania się do takich wszechświatów drogą inną niż znane jej dotychczas metody. Oczywiście fizyka dawała taką możliwość. Tor czasu można porównać do torów kolejowych. Zdarzenia do osi czasu niech będą pociągiem. Załóżmy że pociąg musi pokonać odcinek od punktu A do punktu B który wynosi X. Zgodnie z koncepcją wszechświatów równoległych ten sam odcinek można pokonać w przeciągu 1/2 X lub też 1/3 X. Może nawet 1/32 X. Lecz co z tego wynika?
Zgodnie z tą koncepcją można podróżować w czasie. W przyszłość. Jednak skoro można podróżować w przyszłość to czemu nie można podróżować w przeszłość? Co stoi na przeszkodzie zbudowania torów, które na zasadzie serpentyny doprowadzą jadący pociąg do miejsca, w którym znajdował się o wiele wcześniej nie zmieniając przy tym kierunku jego jazdy. Krótko mówiąc podróżnik w czasie podróżując w przyszłość (czyli to co każdy czyni) będzie podróżował w przeszłość.
Tak wiem, to może wydawać się skomplikowane.
Nasuwa się pytanie jakie korzyści mogłaby mieć MORIA ze zbudowania swego rodzaju wehikułu czasu? Tutaj sprawa wygląda zdecydowanie klarowniej. Władza nad czasem to potężna siła. Zmieniania biegu wydarzeń w przesżłości odgrywa ogromny wpływ na przyszłość i teraźniejszość. Gdyby MORII udało się stworzyć taką maszynę mogłaby z powodzeniem prowadzić swoje akcje w przeszłości szkodząc tym samym światu po drugiej stronie lustra obecnie. Oczywiście jeśli założymy że w tamtym świecie działają podobne prawa fizyki.

Albert Einstein nie brał pod uwagę koncepcji ekspansji wszechświata. W gruncie rzeczy kiedy dowiedział się, że wszechświat się rozszerza był ogromnie zaskoczony. Bo skoro się rozszerza znaczyłoby to że kiedyś musiał byc znacznie mniejszy. Co więcej musiał być tak mały jak łepek od szpilki. Ba! Musiał być tak maleńki jak jądro atomu, proton czy pozyton. Tak tak - oto znana każdemu ze szkoły teoria Big Bangu. Nic w niej szczególnego gdyby nie to, że nie odpowiada na pytanie co było wcześniej. Fizycy sceptycy twierdzą, że nie można mówić o tym co było przed Big Bangiem, ponieważ nie istniał wtedy ani czas ani przestrzeń. Skoro zatem nie było czasu jak można mówić o czymś co było przed? Logiczne, prawda? Otóż nie dla wszystkich. Pionierzy badań z zaskresu astrofizyki (w tym nasz bohater) doszli do wniosku, że nasz wszechświat nie jest jedyny, a jest jedną z metagalaktyk umieszczoną w ogromnym wieloświecie pełnym najróżniejszych wszechświatów, które mogą rządzić się zupełnie innymi prawami niż te, które znamy z naszego świata. Mogą np. istenieć dwa niemal identyczne wszechświaty, różniące się tylko tym, że w jednym z nich istnieje Dr John Moore astrofizyk, a w drugim Johnnie Moore kierowca rajdowy. Oczywiście mogą różnić się od siebie znacznie bardziej. Jak np....Sami wiecie.
Świat po drugiej stronie rządzi się swoimi prawami, jednak czy te prawa aż tak odbiegają od praw ziemskich? W gruncie rzeczy to podobne wszechświaty z niewielkimi tylko różnicami. A skoro są w stanie przenikać się wzajemnie to znaczy że i prawa rządzące w nich również mogą się....emmm...wymieniać? Wybaczcie, nie znam trafniejszego określenia.
Tak czy owak MORIA jest zainteresowana dokładnym sklasyfikowaniem zjawisk magicznych. Jest przekonana że współczesna fizyka jest w stnaie ubrać magię w ciągi liczb i wzorów a w dalszej perspektywie przełożenie ich na czyn czyli nauczenie magii prostych śmiertelników. Ale czy to nadal pozostanie magia?