[Celia]

Imię: Celia
Pseudonim: nieliczne z jej prac, które nie zdobią jej ciała, a wylądowały na papierze, podpisywała jako "Julia". Czasem zdarza jej się używać tego pseudonimu zamiast prawdziwego imienia. Jeśli musi używać nazwiska, w Świecie Ludzi na przykład, przedstawia się jako Julia Clarke
Wiek: wygląda na niewiele ponad 20, w rzeczywistości liczy sobie 143 lata
Rasa: Baśniopisarka
Miejsce zamieszkania: Kraina Luster

Umiejętności:

• malarstwo
  
• pisarstwo (poezja!)
  
• opieka nad zwierzętami; one do niej lgną, a ona pierzcha przed nimi gdzie pieprz rośnie

Charakter: trudno jest nakreślić osobowość Celii, jako że jej nastawienie potrafi bardzo szybko ulec zmianie. Nierzadko z błahych powodów, takich jak pogoda, albo i bez żadnego, mniej lub bardziej sensownego, wyjaśnienia. Na pewno jest osobą otwartą i ciepłą, choć zawieranie nowych znajomości sprawia jej niejaki problem. To nie tak, że stroni od innych, ale jest odrobinę nieśmiała, co momentami daje jej się we znaki. Niemniej lubi towarzystwo i jego brak bardzo jej doskwiera, szczególnie na dłuższą metę. Bywa paskudnie wygadana - nieraz gęba wprost się jej nie zamyka. Zdarza się więc, że da się temu ponieść i wypapla coś, czego nie powinna. Ponadto potrafi być bardzo pyskata, nie stroni od kpin czy ironii, co widać szczególnie wtedy, kiedy ktoś nadepnie jej na odcisk. Nie jest też osobą do końca prawdomówną, zdarza jej się koloryzować, przemilczeć pewne fakty lub nieco je nagiąć. Nieludzko irytująca, szczególnie, kiedy się kogoś uczepi. W ogóle nie docierają do niej żadne wskazówki (a jeśli jest inaczej - nie daje tego po sobie poznać), że ktoś ma wybitnie dosyć jej obecności. Jak sobie wymyśli, że Ty i ona powinniście zostać najlepszymi przyjaciółmi, to będzie działać co tylko może w tę stronę. Nie sposób ją zbyć. Jest jak rzep u psiego ogona. Ponadto wszystko wskazuje na to, że przyciąga do siebie kłopoty wszelkiej maści niczym magnes. Jeśli jest jakaś afera, to jakimś sposobem Celia zawsze kończy w jej centrum.
Ma słabość do poezji i malarstwa. Ba, można wręcz powiedzieć, że ma obsesję na punkcie sztuki wszelakiej. Jeśli tylko dowie się, że ma do czynienia z artystą, to zaraz zaczyna zasypywać go gradem pytań, podekscytowana. A pytaniom nierzadko nie ma końca. Więc... ostrożnie!

Wygląd zewnętrzny: niewątpliwie trzeba Celii oddać to, że, nawet jak na lustrzane standardy, wyróżnia się z tłumu. Nie jest wcale stworzeniem wysokim, ponieważ liczy sobie zaledwie 164 centymetry, jednak pomimo tego nie sposób jest przeoczyć ją w tłumie. Długie, gęste włosy sięgają za pośladki i skręcają się delikatnie, szczególnie przy końcówkach. Często wiąże je w gruby, zazwyczaj roztrzepany warkocz. Jednak to nie długość przyciąga wzrok, a kolor - jej włosy, od czubka głowy po końcówki, przechodzą w najróżniejsze barwy tęczy. Z czerwonych w ogniście rude, z rudych we wściekle żółte, a także niebieskie, fioletowe, zielone, gdzieś i różowe kosmyki się znajdą. To coś, czego zdecydowanie nie widuje się na co dzień i co z pewnością przyciąga wzrok. A skoro już jesteśmy przy spojrzeniu, jej oczy są równie tęczowe jak i kudły, o ile nie bardziej. Mało kto utrzymuje z tego powodu z nią kontakt wzrokowy na dłużej - wpatrywanie się w ten kalejdoskop barw potrafi być oszałamiające. Nieraz zdarza się jej używać kolorowych soczewek kontaktowych albo i mieć na nosie dziwaczne okulary, które, jak utrzymuje, są jej niezbędne do czytania. Nos ma prosty, niewielki i lekko zadarty, a usta widać, że są często zagryzane. Jej skóra jest jasna, ale zdrowo zaróżowiona, w żadnym wypadku nie chorobliwie blada. Pokrywa ją z kolei mnóstwo kolorowych, ciągnących się wzorów, zawijasów. Gdzieś przewijają się też fragmenty poezji. Całość przywodzi na myśl tatuaż, podczas gdy w rzeczywistości jest niczym innym, jak jej twórczością - ot, zdecydowała się przelać ją na swe ciało zamiast na płótno czy papier. Na pierwszy rzut oka trudno określić, gdzie się te esy-floresy zaczynają, a gdzie kończą, szczególnie, kiedy skrywa je ubranie. Zakręcają na barku i szyi, ciągnąc się dalej - nad dekolt, przez brzuch, na plecy, do bioder i owijają się wokół jej nóg jak bluszcz, kończąc się w okolicach kostek.
Jeśli chodzi o ubiór, bardzo ceni sobie wygodę. Luźne koszule zajmują specjalne miejsce w jej serduszku. Jednocześnie ma słabość do wszystkich uroczych sukienek, spódniczek, koronek i czego bądź, mimo że nie dorównują one pod względem wygody, dajmy na to, bluzom. Jej ciuchy zawsze są, w mniejszym lub większym stopniu, uwalone farbą, a za uchem wiecznie znajduje się pędzel. Och, no i żywi bezwarunkową miłość do trampek, a jej ubrania często są równie dziwaczne i kolorowe, jak ona sama.

[Bane]

Nie mam żadnych zastrzeżeń. Mini-Karta zawiera wszystkie niezbędne informacje.
Z niecierpliwością czekam na pełną wersję, pamiętaj, że na wrzucenie całej karty masz trzy miesiące.



Tymczasem pragnę powitać kolejną barwną postać w naszym świecie fantazji!

Witaj pod Drugiej Stronie Lustra, Celio!

Mam nadzieję, że razem fabularnie będziemy się świetnie bawić <3

[Bane]

PRZYPOMINAM O WRZUCENIU PEŁNEJ KARTY POSTACI!

Trzy miesiące już dawno minęły, bardzo proszę o zastosowanie się do przepisów i wrzucenie gotowej, pełnej Karty Postaci którą następnie zweryfikuje jeden z Moderatorów.