[Carmen]

Miejsce położone na uboczu, wręcz poza miasteczkiem. Prowadzi tam ścieżka wyłożona beżową kostką brukową, która po pewnym czasie zmienia się w tą zwykłą. Idąc tam można się czuć, jakbyśmy wchodzili w głąb ciemnego lasu, który oświetlają promienie słońce, ledwo przedostające się przez konary i liście drzew. W pewnym momencie droga, znowu jest wyłożona, a krzaki, wcześniej dzikie i całkowicie nieposkromione, idące wzdłuż trasy, zaczynają kształtem przypominać kule, bądź sześciany. Gdzieniegdzie można zostać kępki kwiatów, które wyrosły z własnej woli, narażając się na zignorowanie przez istotę żyjącą niedaleko nich.
W końcu po niezbyt krótkim, ale też i nie długim spacerku można dostrzeć potężny pień, który został skrócony do wysokości jedynie czterech metrów. Żegnając się z drzewną alejką, trafiamy na drewniane schody, prowadzące na górę, prosto do niewielkiego zameczku. Wokół nich raczej nic nie ma. Po prostu jest to twarda ziemia, z której rzadko wyrasta jakaś okazyjna roślinka. Każdy stopień zrobiony jest z ciemnego drewna i przy postawieniu na nim nogi, kolejny schodek wydaje inny dźwięk, jednak nie trzeba obawiać się tego, że mogą się załamać. Mimo wszystko są bardzo wytrzymałe.
Jak już dojdziemy na górę, w końcu możemy dobrze przyjrzeć się domostwu. Lewa część jak i piętro oraz dach, wyłożone są prostokątnymi panelami utrzymującymi się w odcieniu między pomarańczem a brązem. Prawa, dolna strona za to obłożona jest jasnym drewnem. Okna są małe i prostokątne, ale ponieważ jest ich dużo, nie zostawiają wnętrza całkowicie bez światła.
Wejdźmy teraz do środka.



Pierwsze co może rzuciś się nam w oczy to chyba jasność tego pomieszczenia i zaintrygować fakt, że kuchnia, salon i sypialnia to jeden wielki pokój. Na szczęście całkowicie nie przeszkadza to właścicielce. Na podłodze są różowawe kafelki, które, o dziwo, zawsze są ciepłe. Ściany pomalowane są na szaro-błękitny odcień. Idąc bardziej w głąb, dostrzeżemy małą kuchnię z potrzebnymi przyrządami do gotowania. Na środku pokoju jest stolik, a na nim wazon ze świeżymi kwiatami i wypieki Carmen. Przed nim są dwa fotele, a po drugiej stronie łóżko. Niewielkie, ale dwie osoby śmiało mogą się na nim zmieścić. Może najciekawsze będzie to, że nie ma ono podłokietników, a ozdobną, białą ramę z elementami kwiatowymi. W rogu stoi komoda z porcelaną i książkami z przeróżną pozeją. Kiedy miniemy łóżko, trafimy na kręcone schody oraz drzwi. Schodki prowadzą na piętro, na którym znajduje się mała pracownia. Oprócz wszystkiego co potrzebne jest do naprawy, lub zrobienia lalki, są też przyrządy krawieckie. W końcu jak ma się takie hobby to bez rzeczy ani rusz. Wejdźmy teraz do tych drzwi na dole. Znajduje się za nimi ładna łazienka. Ogólnie to wyłożona jest jasnoniebieskimi kafelkami, a w połowie ścian idzie kwiatowy wzór. Jest tam wanna z prysznicem, umywalka, lusterko i szafeczka, w której znajdują się kosmetyki i ręczniki.
Teraz musimy wyjść z domu, ale nie na ziemię. Po prawej stronie drzwi frontowych, które są bardzo kolorowe, ponieważ są wyłożone tęczowymi odłamkami szkieł, znajduje się mostek na linach. Prowadzi on do drzewa, z którego jest kolejny most i tak dalej, aż w końcu będziemy mogli obejść cały dom do okoła. Droga kończy się przy pierwszym drzewie. Wszystko zrobione jest na wysokości paru metrów, ale lepiej z tego nie skakać.

Miejsce położone na uboczu, wręcz poza miasteczkiem. Prowadzi tam ścieżka wyłożona beżową kostką brukową, która po pewnym czasie zmienia się w tą zwykłą. Idąc tam można się czuć, jakbyśmy wchodzili w głąb ciemnego lasu, który oświetlają promienie słońce, ledwo przedostające się przez konary i liście drzew. W pewnym momencie droga, znowu jest wyłożona, a krzaki, wcześniej dzikie i całkowicie nieposkromione, idące wzdłuż trasy, zaczynają kształtem przypominać kule, bądź sześciany. Gdzieniegdzie można zostać kępki kwiatów, które wyrosły z własnej woli, narażając się na zignorowanie przez istotę żyjącą niedaleko nich.
W końcu po niezbyt krótkim, ale też i nie długim spacerku można dostrzeć potężny pień, który został skrócony do wysokości jedynie czterech metrów. Żegnając się z drzewną alejką, trafiamy na drewniane schody, prowadzące na górę, prosto do niewielkiego zameczku. Wokół nich raczej nic nie ma. Po prostu jest to twarda ziemia, z której rzadko wyrasta jakaś okazyjna roślinka. Każdy stopień zrobiony jest z ciemnego drewna i przy postawieniu na nim nogi, kolejny schodek wydaje inny dźwięk, jednak nie trzeba obawiać się tego, że mogą się załamać. Mimo wszystko są bardzo wytrzymałe.
Jak już dojdziemy na górę, w końcu możemy dobrze przyjrzeć się domostwu. Lewa część jak i piętro oraz dach, wyłożone są prostokątnymi panelami utrzymującymi się w odcieniu między pomarańczem a brązem. Prawa, dolna strona za to obłożona jest jasnym drewnem. Okna są małe i prostokątne, ale ponieważ jest ich dużo, nie zostawiają wnętrza całkowicie bez światła.
Wejdźmy teraz do środka.



Pierwsze co może rzuciś się nam w oczy to chyba jasność tego pomieszczenia i zaintrygować fakt, że kuchnia, salon i sypialnia to jeden wielki pokój. Na szczęście całkowicie nie przeszkadza to właścicielce. Na podłodze są różowawe kafelki, które, o dziwo, zawsze są ciepłe. Ściany pomalowane są na szaro-błękitny odcień. Idąc bardziej w głąb, dostrzeżemy małą kuchnię z potrzebnymi przyrządami do gotowania. Na środku pokoju jest stolik, a na nim wazon ze świeżymi kwiatami i wypieki Carmen. Przed nim są dwa fotele, a po drugiej stronie łóżko. Niewielkie, ale dwie osoby śmiało mogą się na nim zmieścić. Może najciekawsze będzie to, że nie ma ono podłokietników, a ozdobną, białą ramę z elementami kwiatowymi. W rogu stoi komoda z porcelaną i książkami z przeróżną pozeją. Kiedy miniemy łóżko, trafimy na kręcone schody oraz drzwi. Schodki prowadzą na piętro, na którym znajduje się mała pracownia. Oprócz wszystkiego co potrzebne jest do naprawy, lub zrobienia lalki, są też przyrządy krawieckie. W końcu jak ma się takie hobby to bez rzeczy ani rusz. Wejdźmy teraz do tych drzwi na dole. Znajduje się za nimi ładna łazienka. Ogólnie to wyłożona jest jasnoniebieskimi kafelkami, a w połowie ścian idzie kwiatowy wzór. Jest tam wanna z prysznicem, umywalka, lusterko i szafeczka, w której znajdują się kosmetyki i ręczniki.
Teraz musimy wyjść z domu, ale nie na ziemię. Po prawej stronie drzwi frontowych, które są bardzo kolorowe, ponieważ są wyłożone tęczowymi odłamkami szkieł, znajduje się mostek na linach. Prowadzi on do drzewa, z którego jest kolejny most i tak dalej, aż w końcu będziemy mogli obejść cały dom do okoła. Droga kończy się przy pierwszym drzewie. Wszystko zrobione jest na wysokości paru metrów, ale lepiej z tego nie skakać.