[Soph]

Na uroczy, mały ryneczek umiejscowiony bezpośrednio przy brzegu Morza Łez składają się jedynie pochyły placyk wyłożony wydobywanym niedaleko muszlowcem (nieco podobnym do ludzkiego piaskowca, acz znacznie trwalszym i zdecydowanie bielszym, w słońcu niemal oślepiającym), fontanna-posąg na postumencie oraz wiele ławek w kształcie muszli, z których wydobywa się perły.
To właśnie sam posąg zasługuje na kilka dodatkowych zdań, postawiono go bowiem na cześć trzech legendarnych sióstr, które ufundowały podwaliny miasteczka. Przypadkiem znalazły one złoża muszlowca, z którego wydobycia utrzymuje się po części miasteczko, a z którego zbudowany jest fundament każdego jednego domku i kamieniczki w miasteczku, jednak gdy osada zaczęła dobrze prosperować, zniknęły jak sama piana morska. Ludzie dorobili im niezwykłe pochodzenie oraz ogony i wznieśli pomnik, by nie zapomnieć o dobrodziejkach, po których pozostały tylko muszle, w których dotąd jeszcze słychać szum morza.
Przekształcony później w fontannę ze słodką, zdatną do picia wodą, pomnik zbudowany jest z tęczowego marmuru, tego samego co ściany Tęczowej Areny. Dodając doń białą posadzkę i jasne ławki-leżanki, całość poraża w promieniach słońca, którego w tej części Morza Łez nie brakuje.

[Soph]

Mniejsza kopuła witająca zbłąkanych najczarniejszą czernią i brakiem widoczności rozciągnęła swe lepkie macki na północnym krańcu Morza Łez, u ujścia Herbacianej Rzeki. Zarówno dopływ rzeki, jak i otaczające ją tereny: piaszczyste plaże, plantacje wodnolubnych warzyw, dwa niewielkie miasteczka oraz ukryte leża Bestii przykryte zostały nieprzeniknioną ciemnością, rozświetlana jedynie światłem lamp mieszkających tu ludzi. Nawet widzące w nocy Bestie nie wychodzą ze swych zwykłych kryjówek i czekają na powrót światła. Mieszkańcy z kolei zatrzaskują okiennice i ryglują drzwi, bowiem w trakcie Czarnodni sąsiad staje się największym wrogiem i zagrożeniem.

Kopuła trwać będzie do końca Wyzwań fabularnych Styczeń-Marzec